8 juni 2015: Naar Arbúcies

Op naar Arbúcies midden Catalunya.

Vroeg op want een echte Engelsman is altijd op tijd.
07.30 de wekker dan moet 1½ uur voldoende zijn.
De een de keuken in de ander de douche en andersom. Alleen werd dan de keuken -> keuken en auto inladen. Zijn maar weinig mannen die kunnen multitasken.
Net klaar en wildegaan zitten en wie is daar. Yep The Englishman in ……(voor de Stingkenners).
Hello Goodmoorning, How are you. Everything alright. Bijna standaard als een Engelsman je begroet.
Ja tuurlijk Johnie. Alles is ok.
Hij ging het huis niet bekijken. Hij geloofde ons op ons woord dat alles inderdaad ok was. En kregen de 100 euro borg weer terug.

Zo op naar Arbúcies en hopelijk blijft het weer goed. Vooruitzichten zijn helaas niet zo heel erg mooi.
Duimen dat de oproep van iemand (ik noem geen namen) om regen niet worden gehoord. Liever heel warm dan koud en/of warm met regen…..
Ernie ingesteld op vermijd snelwegen zodat we langs de kust rijden en zodoende Cambrills en Salou kunnen aandoen.
Cambrills voor Margreet om te kijken wat er is veranderd in 33 jaar. Zal niet veel zijn hahahah
En Salou omdat ik daar, als die er nog zit, een hele goeie IJszaak weet te vinden.
Zo gezegd zo gedaan.
Cambrills was dus onherkenbaar en dat is uiteraard logisch. Wel allemaal beetje oud en “achterstallig”.
Daarintegen zieje dat Salou wat meer safisticated is en er dus gelikter uitziet.
En ja hoor de IJszaak, La Ibense, zat er nog.
Kon niet stoppen dus dan maar een rondje rijden en ergens in een straatje parkeren.
Het IJs was heerlijk maar niet normaal die prijzen…..
Nog even snel een stukkie langs de kitschwinkeltjes, stokbrood halen en eindelijk eens die Stierensticker voor op de auto.
De ene een Vis, de ander een Stier……
Gauw weer weg hier uit de super toeristische badplaats.
Om niet door Barcelona te hoeven, worden we via een stukje binnenland naar onze nieuwe logeerplaats gedirigeerd.
Ineens een paar flinke spetters op de vooruit.
Hmmmm niks wissen. Was een vergissing. Droogt vanzelf wel op. En inderdaad.
Maar verderop zag het er toch niet vrolijk uit. En iets later weer een paar spetters, maar nu wat meer en iets langer.
Kan nog steeds doorrijden zonder te wissen.
Maar dat gaat net lang meer duren.
En ja hoor ineens flitsen, donder en de hemel kwam in zijn totaal in ene naar beneden.
We slaan de interval en normale snelheid maar over en gaan door naar supersnelwissen.
Ondanks dat zien we bijna niets meer. Tijd om mistlampen aan te zetten heb ik niet. Stuur goed vasthouden, want constant hebben we last van aquaplanning. Zoveel valt er in een keer naar beneden.
Margreet zat een beetje te dommelen, maar was nu klaarwakker :-)
Pffff das vermoeiend rijden…..
En ineens is het droog en een paar minuten later weer met bakken uit de hemel….
Enfin wat we een week lang niet hebben gehad moeten we nu in een korte tijd verwerken :-(
Gelukkig is het niet zo ver meer.
Het dorpje Arbúcies zien we inmiddels op de borden en snel daarna rijden we het binnen.
We stoppen precies voor het huis.
Nu bellen naar Teresa (blijkt later de dochter van de eigenaresse te zijn, want die spreekt Engels. De eigenaresse alleen Spaans of beter gezegd Catalaans en Frans.)
Toch worden we opgehaald door Francesca (de eigenaresse dus) en gaat toch alles in het Frans. Pfff k..taal. Zeker als het nog eens gebrekkig gesproken wordt,dan kom ik er moeilijk uit.
Ze zegt waar we heen moeten rijden en laat ons het huis zien. Nog groter dan we dachten vanaf de foto’s. Ze spreekt niet alleen Frans maar het huis ziet er ook Fransachtig uit…..ofzo.
3 slaapakamers, niet zo grote keuken, 2 wc’s en een redelijke badkamer met bad  en ja echt een douchgordijn.
We hebben een gezamenlijk zwembad met 2 andere huisjes maar een eigen stukje zitgelegeheid. Best wel goed geregeld. Gewoon een goede keuze.
De enige andere gasten zijn gasten (in de zin van mannen) uit ….. ja hoor Frankrijk. Ik ben toch in Spanje op vakantie?
Het was inmiddels wel “droog” geworden. Met wat gespetter tussendoor. Dus snel de auto uitgeruimd (nadat ik mezelf de pokke geschrokken ben van Ina de waakhond) en weggezet.
Later kwam Terasa nog samen met der moeder langs voor wat dingen te regelen. Zoals de betaling en te vertellen dat in het gebied vanwege het echte weer (bliksem e.d.) het internet was uitgevallen. Zit wel lekker mee met dat internet……
Uiteraard eerst even boodschappen doen, doen hoeven we daarna de deur niet meer uit. Zo lekker weer is het nu ook weer niet.
De spulletjes opgeruimd en Margreet ging verder dommelen, maar dan richting bedje. Dat is groter en steviger van we gewend waren dus dat gaf goede hoop.
Ik begon maar dit stukje te schrijven en ben toen blijven steken bij het het stukje dat “Margreet onderweg ineens klaarwakker was” en ben toen ook naar bed gegaan.
Morgen weer verder met het verhaal….. En dat is dus zaterdag pas geworden.
Tja, ik heb ook vakantie ;-)